شخصا به نظرم برگزاری نماز جمعه در این مسجد، با توجه به پیشینه تاریخی، معماری ارزشمند و نقش اجتماعی-مذهبی آن، نه تنها یک ضرورت که احیای هویت دینی و فرهنگی منطقه به شمار می رود

✅ با توجه به اسناد و شواهد تاریخی ارائه‌شده، مسجد جامع عزآباد تمامی شرایط و صلاحیت یک “مسجد جامع” به مفهوم واقعی کلمه را داراست. برگزاری نماز جمعه در این مکان، اقدامی فراتر از یک عبادت جمعی است؛ این کار، احیای یک میراث زنده تاریخی، تقویت بنیان‌های اجتماعی-مذهبی منطقه و پاسداشت آرمان‌های گذشتگان است. بنابراین به نظر می‌رسد این اقدام یک ضرورت فرهنگی-مذهبی برای نسل حاضر و آینده منطقه رستاق است

✅ نکات کلیدی زیر در این متن برجسته است:

۱٫ اهمیت تاریخی و هویتی: مسجد جامع عزآباد تنها یک عبادتگاه نیست، بلکه بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی منطقه رستاق است. قدمت آن حداقل به دوره صفوی و حداکثر تا دوره ایلخانی و اتابکان می‌رسد و در گذشته مرکز ثقل حیات مذهبی و اجتماعی منطقه بوده است. احیای نماز جمعه در این مکان، در حقیقت بازگرداندن نقش اصلی آن به کالبد جامعه است.

۲٫ پشتوانه فرهنگی و مذهبی: وجود علما، سادات و شخصیت‌های برجسته مذهبی در تاریخ عزآباد و همچنین دفن آخرین امام جمعه آن در خود مسجد، بر ضرورت احیای این سنت دینی تأکید می‌کند. آرزوی زنده‌یاد حجت‌الاسلام رکن‌الدینی برای اقامه نماز در این مسجد، می تواند نمادی از خواست قلبی جامعه مذهبی منطقه باشد

۳٫ احیای میراث فرهنگی: تلاش‌های اخیر برای مرمت و تخلیه مسجد از شن‌های روان توسط گروه‌های مردم‌نهاد، نشان از عزم عمومی برای بازپسگیری این اثر تاریخی دارد. اقامه نماز جمعه می‌تواند به این فرآیند احیا جان دوباره ببخشد و باعث جلب توجه بیشتر نهادهای متولی برای حفاظت و پژوهش در مورد این بنا شود.

۴٫ نقش نمادین مساجد جامع: همان‌طور که در متن به درستی اشاره شده، مسجد جامع در تاریخ اسلام تنها محل عبادت نبوده، بلکه کانون تجمع سیاسی، اجتماعی و آموزشی بوده است. احیای نماز جمعه در مسجد جامع عزآباد می‌تواند آن را بار دیگر به مرکز وحدت و پویایی جامعه تبدیل کند.