فکر کنم سه یا چهار سال پیش پیشنهادی از یک پزشک رستاقی  به گروه مردم نهاد اسفنجرد رسید “خانم دکتر لیلا بیگمی شرف آبادی” به دنبال خیرات و مبراتی  برای مادر تازه گذشته اش مرحومه زینت قانع بود با این شرط که نامی از بانی خیر برده نشود .

پیشنهاد این بود “تعمیر محراب مسجد جامع عزآباد”  ولی این کار بایک مشکل بزرگ روبرو بود چرا که بخش عمده ای از این محراب هنوز در زیر شن های روان قرار داشت و در نگاه اول برداشتن ریگ ها در پهنای صحن مسجد و شبستان بسیار مشکل می نمود.

اما نیت خیر کار خودش را کرد و کوه مشکل چون یخی آب شد و دریک حرکت جهادی ماسه های صحن وشبستان مسجد به ارتفاع ۱۲۰ سانتیمتر که برابر با ۵۰ کامیون خاک بود از مسجد خارج شد و محراب پس از افزون بر صد سال سر از خاک بیرون آورد .

کار تعمیرات آغاز شد و حمایت های مالی خانم دکتر به صورت هفتگی به حساب موسسه واریزمی شد و درکنار آن دیگر خیرین نیز آمدند ، دیوار ها تعمیر شد ، اندود کاهگل بر درب ودیوار کشیده شد . صفه ها و تویزه ها دوباره شکل گرفت ، دور چینی ها و شرفی های لب دیوار نصب شد ، اندود پشت بام و تعمیر راه آبها صورت گرفت وصحن و شبستان آجر فرش شد .

خانم دکتر لیلا بیگمی شرف آبادی

زیرساخت های روشنائی و صورت پیش بینی شد ، اطراف مسجد سروسان یافت ، موریانه های در و دیوار تله گذاری و سم پاشی شدند و در عرض یکسال کار بزرگی صورت گرفت تا این مسجد چندین صد ساله را برای ماندگاری در سده های پیش رو مقاوم کند .

تاکنون که دوسالی از این کار می گذرد کسی نمی دانست که جرقه کار بهسازی مسجد جامع عزآباد چگونه و با چه اعتباری زده شده و  امروز نیز که این سطور را می نگارم  از خانم دکتر بیگمی اجازه ای نگرفتم ولی براین باورم برکت مالی که از خدمت خالصانه به مردم حاصل شود و خالصانه در راه خدا هزینه شود  چنان برکتی می یابد که قرآن از آن به عنوان “باقیات الصالحات ” یاد می کند و اجر آن را خدا می دهد .

وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ أَمَلًا (و اعمال صالح که (تا قیامت) باقی است نزد پروردگار از نظر ثواب بهتر و از نظر امیدمندی نیکوتر است.)

به حکم وظیفه و به یمن قرابت مناسبت های روز پزشک و روز مسجد لازم بود مراتب قدردانی و سپاس اعضای گروه مردم نهاد اسفنجر ، شورای اسلامی و اهالی عزاباد را تقدیم کنم. باشد که شاهد تداوم این مسارکت های خیرخواهانه توسط سایر پزشکان نیز باشیم .

محمد رضا قانع معلم بازنشسته و خبرنگار