به گزارش رستاق نیوز، موقعیت جغرافیایی و تاریخچه منطقه رستاق برای هر گردشگری که به دنبال بازدید از آثاری فاخر و باستانی است، ارزشمند محسوب می شود.

رستاق در فاصله ۲۸ کیلومتری شهر یزد واقع شده. رستاق در کتابهای تاریخی مربوط به یزد که از قرن هشتم به بعد در دست داریم منطقه ای است بسیار بزرگ ، مرکب از مجموعه آبادی های است که بین یزد و میبد قرار داشته و همواره قسمت مهمی از یزد به شمار می رفته و آبادانی دیه های آنجا شهرت داشته است .
لفظ رستاق ، درباره این ناحیه ، اولین بار در جامع الخیرات دیده می شود ، این کتاب متن وقفنامه دانشمند و خیر بی نظیر یزدی سیدکن الدین محمد و پسرش سیدشمس الدین است که در سالهای ۷۳۲ و ۷۳۳ هجری نوشته شده است و از نخستین و عمده ترین منابع تاریخ یزد به شمار می رود و نام رستاق نیز بکرات در آن دیده می شود.
نکته جالب درباره سابقه رستاق و قدیمی ترین کتاب تاریخ یزد در این است که نسخه این متن، چند سال پیش هنگام خراب کردن دیواری قدیمی در عزآباد رستاق پیدا شده است. از میان آبادی های رستاق ، نام اسفنجرد ۶ بار ، بندرآباد ۵ بار، چهار دیه (در نزدیکی شمسی) ۵ بار ، عزآباد ۳ بار و نام رستاق ۱۳ بار در کتاب جامع الخیرات ذکر شده است.
بعد از جامع الخیرات ، نام رستاق و آبادی های این منطقه در سایر کتابهای تاریخی یزد همچون جامع مفیدی ، تاریخ جعفری ، تاریخ جدید یزد ، آتشکده یزدان و سفرنامه های داخلی و خارجی دیده می شود.
و اما روستای بندرآباد از توابع بخش مرکزی شهرستان اشکذر، با مختصات جغرافیایی ۵۴ درجه و ۷ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۲ دقیقه عرض شمالی، در ۱۰ کیلومتری شمال غربی شهر اشکذر واقع شده است.
ارتفاع این روستا از سطح دریا ۱۱۵۰ متر است. روستای بندرآباد، در منطقه بیابانی استقرار یافته و آب و هوای آن در تابستان گرم و خشک و در زمستان نسبتاً سرد است.
روستای بندرآباد در حدود هزار و پانصد سال قدمت دارد. بنیانگزار این روستا فردی زرتشتی به نام «بندر» بوده است.
آثار و بناهای قدیمی بسیاری در روستا به جا مانده است. از جمله مهم‌ترین این آثار می‌توان به مجموعه باستانی و تاریخی سلطان محمود شاه شامل خانقاه، حوزه علمیه، مسجد جامع، مکتب خانه و امامزاده سید میرحسین اشاره کرد.
اهمیت تاریخی روستای بندرآباد بیشتر مربوط به شخصیت شیخ تقی‌الدین دادا عارف مشهور قرن هفتم هجری یزد است که خانقاه، بقعه و مسجدی در این روستا بنا نهاد که مرکز مراجعه و تجمع پیروانش شد.
مردم این روستا به زبان فارسی و با گویش یزدی سخن می‌گویند. آن‌ها، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
الگوی معیشت و سکونت
براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵، روستای بندرآباد ۱۰۹۲ نفر جمعیت داشته است که در سال ۱۳۸۵ به ۱۳۰۰ نفر افزایش یافته است.
اقتصاد روستای بندرآباد بر پایه فعالیت‌های زراعی، باغداری و دامداری استوار شده است. گروهی از مردم نیز در تولید صنایع دستی به ویژه قالی بافی و امور خدماتی اشتغال دارند.
اراضی روستا، به صورت آبی کشت می‌شوند و آب مورد نیاز زمین‌های زراعی از چاه عمیق تأمین می‌شود. مهم‌ترین محصولات این روستا مشتمل بر گندم، جو، خیار، هندوانه و یونجه است. باغداری نیز در روستا رونق دارد و انار و زردآلو، در آن به عمل می‌آید. درسنوات اخیر کشت گلخانه ای دراین روستا رونق گرفته است .
روستای بندرآباد از روستاهای بیابانی استان یزد است که بافت مسکونی متراکمی دارد. هسته اصلی شکل‌گیری روستای بندرآباد در شمال غربی آن واقع شده که جهت توسعه آن، بر اثر وقوع حوادث و بالایای طبیعی به مرور زمان، به سمت جنوب و حاشیه امتداد یافته است. به گفته منابع محلی، بندرآباد در گذشته، مرکز تجاری منطقه رستاق یزد بوده است.
در ساخت واحدهای مسکونی بافت قدیمی، خشت و گل به کار رفته است، ولی خانه‌های جدید، با مصالحی مانند آجر، گچ، سنگ، آهن و سیمان ساخته می‌شوند. بافت قدیمی این روستا، معماری بسیار زیبا و جالب توجهی دارد.
جاذبه‌های گردشگری
چشم‌انداز طبیعت بیابانی روستا، با انارستان‌های سرخ و سبز زیبایی‌های طبیعت روستای بندرآباد را به نمایش می‌گذارند. تپه‌های شنی، از دیگر دیدنی‌های طبیعی روستاست. گردشگران بسیاری، هر ساله برای دیدار از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی به این روستا سفر می‌کنند.
مسجد جامع بندرآباد در نزدیکی بقعه شاه سلطان محمود (سلطان محمود شاه) واقع شده و قدمت آن به قرون نهم و دهم هجری قمری مربوط است. گنبد، منبر و جاشمعی‌های این مسجد، ارزش‌های معماری و تاریخی است.
مسجد کاشی بندرآباد از معماری مساجد قرون هشتم و نهم هجری تأثیر پذیرفته است. گنبد این مسجد با آجری ساده پوشانیده شده و محرابی مزین به گچ‌بری و منبری با کاشی‌های معرق دارد.
مقبره امام زاده سیدمیرحسین در نزدیکی بقعه سلطان محمود شاه واقع شده است و قدمت آن به قرن ششم هجری قمری می‌رسد. گچ‌بری‌های بسیار زیبا، محراب و کاشی کاری‌های تزیینی آن از شاخصه‌های معماری دوران سلجوقی است.
بقعه سلطان محمود شاه، مزار سلطان محمود شاه، فرزند شیخ تقی‌الدین دادا است، که از صوفیان و عرفای نامدار منطقه به شمار می‌رفته است. بنای بقعه، به دیوار مسجد بندرآباد متصل است.
زورخانه یا محل ورزش‌های باستانی بندرآباد، قدمتی در حدود ۷۰۰ سال دارد و یکی از جالب‌ترین آثار تاریخی این روستاست.
چینش آجر در نمای بناها، رنگ‌آمیزی فضاها و کاشی‌کاری‌های جذاب، ویژگی جالب توجه معماری بناهای روستای بندرآباد است.
مردم روستای بندرآباد در اعیاد ملی و مذهبی به جشن و سرور و در ایام محرم و وفات ائمه به سوگواری می‌پردازند.
بازی هفت سنگ و جفته بازی از بازی‌های محلی و رایج این روستا است، که به صورت گروهی اجرا می‌شوند.
پوشاک اغلب مردم روستای بندرآباد، لباس‌های رایج شهری است. زنان و دختران معمولاً با چادر مشکی در معابر تردد می‌کنند. مردان نیز، از پیراهن، کت و شلوار استفاده می‌کنند. معروف‌ترین سوغات این روستا، انار مرغوب آن است.از انواع غذاهای محلی این روستا می‌توان به انواع آش‌ها و کباب‌ها، آبگوشت و شوربای محلی اشاره کرد.